Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ina’ — ə. qab, qab qacaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hor — I (Xanlar, Tovuz) tərkibində yağı az olan və ya yaxşı qaynadılmayan ayrandan əmələ gələn pis keyfiyyətli şor. – Şoru çürüdüllər, onun üzü hor oloy (Xanlar); – Ayranı yaxşı çürütmüyüfsən də:n, hor oldu; – A:z, ayranın özü:n yağı azıydı, ona görə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nəmi — I (Ağcabədi, Ağdam, Çənbərək, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Qubadlı, Laçın, Salyan, Şamaxı, Şuşa, Tərtər, Tovuz) 1. dəyədə ağartı yığılan xüsusi yer (Ağdam, Füzuli, Qazax, Laçın, Şamaxı, Tovuz). – Nəmimizi it dağıdıf, eymeyi aparıf (Qazax); – Pişix’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hazarpeşə — (Basarkeçər, Bərdə, Çənbərək, Gədəbəy, İmişli, Kəlbəcər, Kürdəmir, Ordubad, Şuşa, Zəngilan) qab qacaq üçün xüsusi qutu, qab. – İstakannarı hazarpeşiyə qoydum (Bərdə); – İstəkan hazarpeşədədi (Ordubad); – İsdikanı, bölməyü yığ hazarpeşiyə, qalıf… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəkərdi — (Zəngilan) qab qacaq yığılıb daşınan iri xurcun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qafçardağı — (Cəbrayıl) qab qacaq qoyulan yer. – Mən taxtadan bir qafçardağı bağlatmağ isdiyirəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nəməşqə — (Zaqatala) evdə qab qacaq saxlanan yer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yağlaşo: — (Gəncə) yağı yuyulmamış çirkli qab qacaq və ya əski. – Yağlaşo: qabı it yaladı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yağlıqara — I (Bakı) yağı, hisi yuyulmamış çirkli qab qacaq və ya əski. – Toyda yağlıqara qazan çox olur, uları yağlıqara əsgiynən yumağ olmaz II (Qazax, Mingəçevir, Şuşa) qanaxmanı kəsmək üçün parça yanığı ilə yağın qarışığından hazırlanmış dərman. –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çini — f. 1) Çində hazırlanmış, Çində düzəldilmiş; 2) əla növ saxsı qab qacaq; 3) çinli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
